Οι αποφάσεις για την τεχνολογία δεν λαμβάνονται μόνο από τεχνολόγους. Συχνά άνθρωποι χωρίς τεχνικό υπόβαθρο καλούνται να επιλέξουν πλατφόρμες και στρατηγικές. Παράλληλα, οι νεότερες γενιές —οι «ψηφιακοί γηγενείς»— έχουν μάθει να κάνουν τα πάντα μέσα από μια μικρή οθόνη. Αυτό επηρεάζει και τις προσδοκίες: ότι όλα πρέπει να είναι διαθέσιμα στο κινητό.
Όμως: δεν είναι όλες οι εφαρμογές για όλες τις συσκευές.
Γενιές και συσκευές
- Γενιά Z: προτιμά το κινητό, κινείται με ευκολία σε πολλές οθόνες, θέλει άμεση πρόσβαση.
- Millennials: ζουν με ειδοποιήσεις, 5 ώρες τη μέρα στο smartphone.
- Γενιά X και Boomers: πιο συγκρατημένοι, προτιμούν καθαρό σκοπό, μεγαλύτερη οθόνη, απλότητα.
Η εικόνα είναι ξεκάθαρη: άλλοι βλέπουν το κινητό ως φυσικό περιβάλλον, άλλοι ως εργαλείο που περιορίζει.
Η παγίδα του “mobile-only”
Η κουλτούρα του mobile-first έχει ωθήσει πολλούς να «στριμώξουν» περίπλοκες εφαρμογές σε μικρές οθόνες. Όμως ένα ERP ή ένα σύστημα ανάλυσης δεδομένων δεν σχεδιάστηκε για να δουλεύει σε μια παλάμη.
- Οι καταναλωτικές εφαρμογές στοχεύουν στη μαζική αγορά, με έμφαση στην ευκολία.
- Οι επιχειρησιακές εφαρμογές στοχεύουν σε διαδικασίες, ασφάλεια και παραγωγικότητα.
Όταν μπερδεύουμε αυτά τα δύο, το αποτέλεσμα είναι κακή εμπειρία χρήστη, μειωμένη αποδοτικότητα και περισσότερα λάθη.
Πώς αποφασίζουν οι «μη τεχνικοί»
Πολλοί ηγέτες χωρίς τεχνικό υπόβαθρο παίρνουν αποφάσεις με βάση την προσωπική τους εμπειρία: «αφού όλα τα κάνω από το κινητό, γιατί όχι κι αυτό;». Όμως η προσωπική χρήση δεν είναι επιχειρησιακή στρατηγική.
Στην πράξη, οι επιτυχημένοι ηγέτες:
- ξεκινούν από τις ανάγκες των ανθρώπων,
- ξεχωρίζουν καταναλωτικές από επιχειρησιακές ανάγκες,
- επενδύουν στη δική τους τεχνολογική παιδεία.
Συμπέρασμα
Δεν είναι όλα για το κινητό.
Η σωστή απόφαση δεν βασίζεται στη συνήθεια ή στην ηλικία, αλλά στο ποιο είναι το κατάλληλο μέσο για κάθε εργασία.
Οι μη τεχνικοί ηγέτες που το κατανοούν αυτό, παίρνουν καλύτερες αποφάσεις: ισορροπημένες ανάμεσα στην ευχρηστία, την παραγωγικότητα και την καινοτομία.
