Σε μια εποχή όπου ο καθένας μπορεί να δηλώσει «Digital Creator» απλώς και μόνο επειδή διαθέτει ένα smartphone και λογαριασμό στα social media, αξίζει να αναρωτηθούμε: Τι σημαίνει πραγματικά αυτός ο όρος; Πότε γεννήθηκε και γιατί έχει πάρει διαστάσεις «ταυτότητας» στις ψηφιακές μας ζωές;
Η Γέννηση του Όρου «Digital Creator»
Ο όρος «Digital Creator» εμφανίστηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 2010, όταν το YouTube, το Instagram και αργότερα το TikTok, έδωσαν χώρο σε ανεξάρτητους δημιουργούς να εκφραστούν και να χτίσουν κοινότητες χωρίς την ανάγκη μεσαζόντων. Δεν ήταν απλώς «influencers»—ήταν δημιουργοί περιεχομένου που χρησιμοποιούσαν ψηφιακά μέσα για να εκπαιδεύσουν, να ψυχαγωγήσουν ή να ενημερώσουν.
Πλατφόρμες όπως το YouTube άρχισαν να χρησιμοποιούν επίσημα τον όρο για να διαφοροποιήσουν τους επαγγελματίες δημιουργούς από τους απλούς χρήστες. Σύντομα, ο όρος υιοθετήθηκε από brands και agencies ως εργαλείο κατηγοριοποίησης και marketing, εντάσσοντας τους Digital Creators σε καμπάνιες, συνέδρια και εμπορικές συνεργασίες.
Από την Έκφραση στην Υπερ-ταυτοποίηση
Το πρόβλημα ξεκινά όταν ο τίτλος γίνεται αυτοσκοπός. Όταν η «ψηφιακή δημιουργία» δεν προϋποθέτει ούτε δημιουργία ούτε αυθεντικότητα, αλλά μόνο μια δήλωση στο bio.
Σήμερα:
- Κάποιος γίνεται «visual storyteller» επειδή βάζει φίλτρα σε selfies.
- Άλλος αυτοαποκαλείται «video producer» επειδή κάνει unboxing noodles.
- Και φυσικά, οι «life coaches» των 22 ετών που δίνουν συμβουλές για τη ζωή που… μόλις ξεκίνησαν.
Η Παγίδα της Εντύπωσης
Η έκρηξη του όρου οδήγησε σε ένα τοπίο όπου η εντύπωση ξεπερνά την ουσία. Η ανάγκη για likes, προβολές και αλγοριθμική αποδοχή αντικαθιστά την πραγματική δημιουργικότητα.
- Δεν χρειάζεται ταλέντο, αρκεί να δηλώσεις ρόλο.
- Δεν χρειάζεται γνώση, αρκεί να μιμηθείς τους σωστούς influencers.
Η Διαφοροποίηση στο LinkedIn
Το LinkedIn —τουλάχιστον προς το παρόν— αντιστέκεται σε αυτή τη μαζική υπερ-ταυτοποίηση. Εκεί, η λέξη «Creator» φέρει ακόμη βαρύτητα και συνδέεται συχνά με ουσιαστική παραγωγή περιεχομένου, με επαγγελματικό ή εκπαιδευτικό χαρακτήρα.
Όμως και εκεί αρχίζουν να εμφανίζονται οι πρώτες ρωγμές: post χωρίς περιεχόμενο, slides χωρίς ουσία, και τίτλοι που δεν αντικατοπτρίζουν εμπειρία ή έργο.
Συμπέρασμα
Δεν είναι πρόβλημα να είσαι Digital Creator. Το πρόβλημα είναι να δηλώνεις κάτι που δεν είσαι. Να επιδιώκεις να επηρεάσεις χωρίς να έχεις κάτι ουσιαστικό να πεις.
Η δημιουργία είναι μια πράξη ευθύνης, όχι αυτοπροβολής. Αν θέλουμε να σεβαστούμε την έννοια του δημιουργού, ας ξεκινήσουμε από το περιεχόμενο —όχι από το bio.
